บทที่ 151

หลังจากที่หลี่ซื่อสลบไปเป็นเวลานาน ในที่สุดก็ลืมตาขึ้น ในช่วงเวลานี้นางได้ยินเสียงนับไม่ถ้วน เสียงด่าทอของเหล่าจง เสียงร้องไห้ของจงซิ่วหลิง รวมถึงเสียของคนอื่นๆ

สิ่งแรกที่เห็นคือหลังคาที่คุ้นเคย นางหันหน้าไป แต่ไม่เห็นใครเลย บริเวณโดยรอบเงียบสงบอย่างผิดปกติ นางพยายามจะลุกขึ้น คิดจะลงไปพื้น แต่ร่างก...